Biografie

Wie herkent de vrouwelijke gemoedsuitdrukkingen beter dan een vrouw zelf. De impressie van de emoties die ik vastleg, zijn de emoties die ik zelf heb ervaren. Vanaf kinds af aan was ik intuïtief geïntrigeerd door gemoedsuitdrukkingen, de toon waarop iemand ‘kijkt’ en op latere leeftijd was ik in staat al deze emotionele nuances in beeld te brengen. 

Een vrouw die zichzelf durft te zijn is prachtig! De sterke lichamelijke sensaties die door emoties veroorzaakt worden zijn talloos en hebben zo veel invloed op je fysieke uitstraling. Denk bijvoorbeeld aan de verliefdheid en (liefdes)verdriet als tiener, vertedering, sensuele gewaarwording, vastberadenheid, liefde, ontroering, vertwijfeling, geluk, trots. En dat is precies waarom ik nooit uitgekeken en uitgeschilderd raak: wat gebeurt er onder haar huid, onder de oppervlakte, onder de gelaagdheid…? En wat heeft dat voor invloed op haar gelaatsuitdrukking? Deze gemoedsbewegingen in gezichten herkennen verwondert en inspireert mij eindeloos. Om die gemoedsbewegingen op het doek te krijgen, daar ga ik de ratio voorbij… Ik moet werken aan een schilderij, zowel in de verf als in de emoties, ze stuwen elkaar op…

Iedereen leeft in zijn eigen lichamelijke, emotionele en sociale realiteit. Die emotionele aanwijzingen zijn natuurlijk niet objectief en de emotionele nuances zijn talloos. Door de transparantie van mijn personages, is de imprimatur (de achtergrond) het fundament van het schilderij, en daardoor heel belangrijk voor de sfeer, net als in het echte leven waar je referentiekader, je eigen achtergrond, onlosmakelijk met je is verbonden. Op de plekken waar de uiteindelijke verf dun op het doek zit, zie je deze er ook altijd wel even tussendoor; symbolisch voor het niet kunnen en hoeven benoemen van wat je intuïtief aanvoelt. Dat maakt het zo mooi en interessant voor mij als kunstenaar om te ervaren dat iedere aanschouwer van mijn schilderijen, de sfeer en de emotie op haar of zijn eigen manier ervaart.